Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα του Σπύρου Κάκου [2013-12-25]:
Γιατί τα ανθρώπινα όντα πεθαίνουν τόσο οικτρά, τόσο δυστυχισμένα, με ασθένειες, γηρατειά, συρρικνωμένο σώμα, άσχημα; Γιατί δεν μπορούν να πεθάνουν όμορφα και με φυσικό τρόπο όπως αυτό το φύλλο; Ποιο είναι το πρόβλημα με εμάς; Παρ' όλους τους γιατρούς, τα φάρμακα, τα νοσοκομεία μας, τις εγχειρίσεις και όλη την αγωνία και τις απολαύσεις της ζωής, ο άνθρωπος δεν φαίνεται ικανός να μπορεί να πεθάνει με αξιοπρέπεια, απλότητα και ένα χαμόγελο ...
Όπως μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά τα μαθηματικά, τη γραφή, την ανάγνωση και το σύνολο των εργασιών της απόκτησης γνώσεων, θα πρέπει επίσης να μπορούμε να τα διδάξουμε τη μεγάλη αξιοπρέπεια του θανάτου. Του θανάτου όχι ως μια νοσηρή, δυσάρεστη κατάσταση που πρέπει κανείς να αντιμετωπίσει τελικά, αλλά ως κάτι που είναι μέρος της καθημερινής ζωής του - της καθημερινή ζωή του κοιτάζω το γαλάζιο του ουρανού και την ακρίδα πάνω σε ένα φύλλο...
Bίος θνητών, σπουδή θανάτου!
Krishnamurti to Himself, pp 132-133 (Krishnamurti – The dignity of death) [1]
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
